Chatten

Weer zo'n bekend ding. Chatten doe ik privé een jaar of 6, 7. Mijn eerste kennismaking met het fenomeen chatten was eind jaren 90 toen ik een computercursus Internet volgde. Dat was net overgewaaid uit Amerika en begon in de periode een hoge vlucht te nemen. Omdat we tijdens mijn studie aan de universiteit nauwelijks iets deden met computers, in 1993 waren er collega-studenten die op typemachines (zie plaatje hieronder) gemaakte scripties inleverden, leek het mij uit interesse en om mijn kansen op een baan te vergroten goed mij verder in deze materie te verdiepen. Een van de toepassingen die we tijdens de cursus leerden kennen was ICQ, zie dat Rob dat ook nog kent :). Met een paar drukken op de knop kunnen communiceren met mensen aan de andere kan van de wereld, ik vond het erg fascinerend allemaal. Nu gebruik ik Windows Messenger en de chatmogelijkheden van Hyves en Facebook. Ik vind het leuk om op deze manier contact te houden met familie en vrienden in binnen- en buitenland. Het is onderdeel van mijn sociale leven en ik kan tot op zekere hoogte zelf bepalen of en wanneer ik contact wil. Ik chat alleen met bekenden. Mis alleen bij Facebook wel de smileys :). Voor het werk vind ik e.a. wat lastiger toepasbaar. Een voordeel van email is dat alles bewaard, dus dat fungeert ook als een soort archief. Chat's kun je ook opslaan, maar dat vind ik toch onoverzichtelijker. Wel is het een uitstekend middel om snel even een vraag te stellen of van gedachten te wisselen. Misschien kunnen we bij Tresoar wel een chatsessie organiseren over een bepaald thema of onderwerp. Ook bij andere archieven zijn daar wel experimenten mee gedaan. We zouden die collegainstellingen kunnen vragen naar hun ervaringen.

Suh, nu eerst vakantie :). Ik wens alle lezers prettige feestdagen!